Nakit 18. veka

Iz 18. veka, sačuvana je nekolicina ogrlica dizajniranih poput jednostavnih tzv. rivières, zatim girandola minđuša, što je bio omiljeni motiv iz 18. veka, a sastojao se od većeg kamena, grozda ili čvora koji podupiru tri kapljice. Tu su i broševi u obliku polumeseca, cveća ili zvezda.

 Za uništenje ranog nakita donekle je odgovorna i francuska revolucija. Dragulji, tada smatrani podsetnikom na stari poredak, izašli su iz mode usled sukoba sa novim idealima. Nakita je proizvedeno u vrlo malim količinama. Ali, i te male količine nije sačinjavao nakit naročite maštovitosti, a i u pogledu kvaliteta im se mnogo zameralo. Prstenje, narukvice i broševi koji su se sačuvali iz tog doba, ukrašeni su likovima heroja revolucije, frigijskim kapama i giljotinama.

Ponovna trgovina nakitom u Francuskoj započela je nakon uspostavljanja Direktorijuma. Ondašnji nakit je bio jednostavan, geometrijski i pločast. Prstenje se nosilo na svim prstima. Minđuše su se sastojale od nekoliko zlatnih karika, pljosnatih formi, a motivi kojima su ukrašavani bili su oklopi i lišće. Bile su velike, ali ne i teške.

Pravi trend postali su i rimski mozaici od raznobojnog stakla, sa biserima i slično. Omiljeni motivi bili su rimske građevine, životinje, a naročito su na nakitu voleli da vide motiv ptice. Posle pohoda na Egipat 1798. godine, nakit je udahnuo u svoj stil motive kao što su sfinge, palme, piramide, listovi papirusa.

Početkom 19. veka, u modu ulazi tzv. “berlinski gvozdeni nakit”. Za vreme nestašice sredstava za opremanje pruske vojske u ratu protiv Napoleona, žene su davale svoj nakit državi, a u zamenu im je davan gvozdeni nakit cvetnog oblika, svetlucave i obično crne lakirane površine. Čelik se tada koristio u ništa manjoj meri nego što se danas koristi drago kamenje. Ukrašavao je jeftinije komade nakita.

Nakit koji je bio tipičan kada govorimo o vremenu vladavine Napoleona, bila je dijamantska ogrlica. Najčešće su bile ukrašavane motivom lovorovog lišća, dodavani su rubini, ali vrlo često i biseri.